- ابوالحسن حریری(حَ)
اسماعیل بن علی، مکنی به ابوالحسن. در 516 هجری قمری درگذشت. او راست: کتاب ’التحریر فی علم التعبیر’ که نسخۀ آن در کتاب خانه کوپرلی به استانبول موجود است. (هدیه العارفین ج 1 ص 211)
معنی ابوالحسن حریری - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ بُلْ حَ سَ نِ حِ یَ)
لغت نامه دهخدا
نورالدین علی بن احمد بن حمدون، ادیب اندلسی، امام نحو و لغت بمائۀ هفتم هجری. مولد و منشاء او شهر مالقه است و سپس بمشرق رفته و بدانجا اقامت گزیده است
(حَرْ را)
لغت نامه دهخدا
مخلدبن یزید، مکنی به ابوالحسن یا ابویحیی. از ثوری و ابن جریج روایت کند. و عبدالحمید بن محمد حرانی از وی روایت کند. در 193 هجری قمری درگذشت. (سمعانی)
(اَ بُلْ حَ سَ نِ مَ)
لغت نامه دهخدا
علی بن ابی سعید عثمان. دهمین سلطان از بنی مرین در مراکش و از سلاطین بزرگ این سلسله. او طرابلس غرب و کلیۀ افریقای شمالی و قسمتی از اندلس را متصرف گشت و در افریقا عمارات بسیار از مساجد وپلها و رباطات و مدارس بساخت و با ملوک همجوار مانند ملک ناصر محمد بن قلاوون حکمران مصر و منسا موسی و منسا سلیمان حکمران سودان روابط نیکو داشت و هدایای بسیار بین آنها رد و بدل میشد وی بخط خود قرآنی نوشت و با تذهیب و تزئین و هدایای دیگر بحرم شریف ارسال داشت و با ابوتاشفین سلطان تلمسان جنگ کرد و او را مغلوب و مملکت وی را ضمیمۀ ملک خود کرد. رجوع به ابوتاشفین اول شود. ابوالحسن در یکی از جنگهای خود با مسیحیان اندلس شکست خورد و حرم او را غارت و اسیر کردند و زوجه او فاطمه دختر ابویحیی پادشاه حفصی و عمزاده اش عایشه و بسیاری از زنان و اطفال او را بکشتند وناوگان او مرکب از 600 کشتی با عساکر و عده ای از دانشمندان و بزرگان دولت غرق شدند. پس از آن پسرش ابوعنان با او مخالفت کرد و بر ملک مستولی گشت و ابوالحسن در سال 752 هجری قمری درگذشت. مدت سلطنت او از زمان جلوس تا خلع هیجده سال بود (از 731 تا 749) و سه سال بعد از خلع وفات یافت. و رجوع به ابوعنان... شود
(قُ رَ بی ی)
لغت نامه دهخدا
علی بن عاصم، مکنی به ابوالحسن، مولی قریبه، دختر محمد بن ابوبکر. از مردم واسط و از محدثان است. وی از محمد بن سوقه و جز او روایت کرده و کثیرالخطاء بوده و به سال 109هجری قمری متولد شده و به سال 201 وفات یافته است. (اللباب فی تهذیب الانساب). محدثان در جهان اسلام نه تنها در حفظ سنت های نبوی نقش اساسی داشتند، بلکه با تحلیل علمی و آگاهی عمیق از منابع حدیثی، به ایجاد قواعد علمی برای بررسی صحت روایت ها پرداختند. تلاش های محدثان سبب شد تا احادیث معتبر از غیرمعتبر جدا شوند و منابع حدیثی معتبر در قالب کتاب های مشهور همچون ’صحیح مسلم’ و ’صحیح بخاری’ به نسل های بعدی منتقل شود.